Neushoorns ontwijken en in Lesotho hiken

Dag lieve lezers,

Ik heb weer genoeg gedaan om wat op mijn blog te zetten.

Ik krijg vaak de vraag wat ik voor spannende dingen in het ziekenhuis beleef. Daar kan ik vrij kort over zijn, namelijk niet zo veel. Fabienne en ik zijn vorige week overgestapt naar orthopedie. Hier zijn erg aardige studenten, arts-assistenten en artsen. We volgen vooral colleges en kijken mee met operaties. We zijn ook een keer mee geweest met academic ward (visite). De arts praatte alleen met de zaalarts, zo zacht dat wij niets konden horen, en onderzocht de wonden, fracturen etc. zo snel dat we niets konden zien. Dus daar gaan we niet meer heen. Wel zijn er interessante operaties, doordat mensen bijvoorbeeld op de snelweg lopen en worden aangereden (hier gebruikt men de vluchtstrook als stoep/fietspad), gevolg een hoop fracturen. Deze week hebben alle studenten tentamens dus hopelijk mogen we assisteren en kunnen we zelf patiënten zien op de poli! Hierna gaan we naar de spoedeisende hulp op een andere locatie om wat meer patiëntcontact te krijgen. De bloederige verhalen komen dus nog;P.

Verder vermaak ik me hier prima! Er is zo veel te doen en de groep is ook erg gezellig! Met z’n allen braaien, naar een zwembad, zonnen, sporten en uit eten gaan zijn een beetje de doordeweekse bezigheden. Verder zijn we vorig weekend met twee auto’s op safari geweest naar Pilanesberg. Nadat de andere auto was verwisseld omdat deze, gelukkig voor de deur, een lekke band had, zijn we een dag dieren wezen spotten. Erg leuk en ontzettend veel dieren gezien (olifanten, giraffes, nijlpaarden, gnoe’s, ontzettend veel zebra’s, oneindig veel antilopen en tot mijn trots leeuwen). Verder kwamen we ook 3 neushoorns tegen die op zo’n 2 meter afstand voorbij marcheerden. Van schrik helaas geen goede foto’s kunnen maken, maar dat was toen wel even spannend aangezien ze zo van richting konden veranderen.
Die zondag zijn we naar een festivalletje geweest bij het voortrekkersmonument. Een piepklein festivalletje in een amfitheater, met een hele grote boom in het midden, een onwijs leuke locatie en een hele fijne sfeer.

Dit weekend zijn we met z’n zevenen naar Drakensbergen en Lesotho geweest. Lesotho is het derde armste land van de wereld, heeft geen verharde wegen, geen elektriciteit of stomend water. Bovendien is Lesotho het hoogst gelegen land ter wereld, het ligt prachtig in de bergen. We hebben een berg beklommen, bij een dorpje zelfgebrouwen maïsbier gedronken ( ziet eruit als braaksel, smaakt zo zuur al gal) maïspap gegeten en we zijn bij een medicijnman geweest. Deze fungeert een beetje als eerstelijns arts, met kruiden en deels placebo effecten probeert hij de kleine aandoeningen op te lossen, mensen met erge aandoeningen (breuken, hiv/aids) stuurt hij wel door. Wel apart, maar ik denk voor deze mensen toch wel belangrijk, omdat een echt ziekenhuis ontzettend ver weg is (en duur). Hij gaf aan dat hij nauw samenwerkt met artsen en vroeg aan ons, medische studenten, hoe ver men was met de research naar een medicijn tegen aids.
De hele dag werden we veel gevolgd door kinderen, die het allemaal erg interessant vonden om weer eens een auto te zien en blanke toeristen, maar ook hoopten op wat eten. Gelukkig had ik veel te veel eten en snoep mee, waardoor de kinderen vandaag ook wat te eten hadden. De manier hoe sommige kinderen naar me toe renden was echt indrukwekkend, dan vraag je je toch af hoe veel (of eigenlijk weinig) zo’n kind normaal te eten krijgt. De organisatie waar wij mee waren sponsort een basisschool, die ook zorgt voor 2 maaltijden per dag voor de kinderen. Hierdoor voelde ik me toch wat minder ramptoerist, omdat we hen daarmee toch ook helpen. We waren alleen met onze groep en een gids, dat maakte het wel fijn en minder massatoeristisch.
‘s Avonds zijn we in ons hostel gebleven, echt een heel leuk hostel met prachtig uitzicht. Dit is een plek waar ook de locals uit gaan. Erg leuk om hen te zien dansen en om een poging te doen mee te dansen! De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om nog een stuk door Drakensbergen te hiken en vervolgens zijn we weer naar huis gereden om zo bijna voor het donker weer thuis te komen.

Helaas heb ik geen internet meer op mijn laptop. We moesten een apart programma instaleren voor internet maar mijn laptop vond deze na een week niet meer zo aardig, waardoor ik niet eens in mijn computer kon! Nu uiteindelijk het programma eraf gegooid en kan ik weer bij mijn fotos, helaas dus geen skype etc.
De foto’s zal ik op facebook zetten omdat het hier nogal lang duurt met laden!

En voor als iemand zich zorgen maakt dat ik aankomend weekend niets te doen heb, geen zorgen dan ga ik met 3 meiden naar het Krugerpark en Blyde River Canyon! ;)

Liefs Xx